कृष्णमई

घननीळा कृष्ण दाटतो, धरा ही राधा होउनी जाते
कुंजात वाजते शीळ, हवा मल्हार होउनी जाते

थिरकती थेम्ब पाण्यात
अंगणी पावले इवली
रानात नाचतो मोर , मन मोरपिसारा होते

झंकार विजेचा गगनी
उधळते कस्तूरी माती
रत्नांची उधळण रानी , मन हिरवा पाचू होते

ती चिम्ब तरी अतृप्त,
तो बरसून उरतो पुन्हा,
अंतराळ व्यापून उरते हे पवित्र सुंदर नाते