अंधा-या खोलीतलं जुन कपाट ब-याच वर्षांनी उघडलं
तसे आतले अस्ताव्यस्त कपडे अनावर होत कोसळले।
नकोसे झालेले डांबून ठेवलेले
वातड, खरखरीत, चुरगळलेले
कसर लागून कुरतडलेले,
जुनाट कुबट भपका-याने गुदमरून टाकणारे…
तेव्हापासून ठरवलंय,
आता आठवणींना असं कोंडायचं नाही॥
2 comments:
छान
वा ...
Post a Comment