आपलच चुकतय!

फुल जेव्हा दवासकट पाकळ्या सगळ्या मिटून घेतं
समजुन जावं,
भुंग्याची ही खोडी नाही, आपलच चुकतय!

ढगामध्ये दाटलेला पाउस जेव्हा न फुटताच आटून जातो
समजुन जावं,
वार्याचा हा दोष नाही, आपलच चुकतय!

पौर्णिमेच आभाळ जेव्हा न तेवताच निवून जातं
समजुन जावं, संध्याछाया निर्दोष आहेत
आपलच चुकतय!

ऐन बहरात गुलमोहोराचा बहर जेव्हा जळून जातो
समजुन जावं, उन्ह बिचारी निमित्त मात्र
आपलच चुकतय!

नेहमी नेहमी किती करायचा आक्रोश, त्रागा, आरडा ओरडा
थकून भागून हतबल होवून मन मनाशी नाळ तोडतं
तेव्हा समजुन जावं...
आपलच चुकतय!