खूण

तुला आवडते प्रत्येक गोष्ट अगदी जागच्या जागी, नीटनेटकी.
मला मात्र आवडतात खुणा कोणीतरी हक्काने येवून गेल्याच्या,
जागोजागी विखुरलेल्या.

ओल्या आरस्पानी फरशीवर पावलं उमटलेली तुला कधीच आवडत नाहीत.
मी मात्र मागोवा घेत जाते पाउलखुणांचा.
या घरात माणसं देखील आली असतील या आशेवर!

तुला नाही सहन होत एकही चुणी त्या कडक इस्त्री केलेल्या कपड्यावरची
मला मात्र बर वाटत ती चुणी बघताना
दिसते त्यात खूण...निदान काहीतरी तुला स्पर्शून गेल्याची।

असा कसा झालास रे तू?
की असाच होतास?
आईच्या पोटात सुद्धा पद्मासन घालून बसलेला!

कधी कळणार तुला,
विस्कटलेल्या प्रत्येक गोष्टीला गंध असतो श्वासाचा,
स्पर्श असतो हाताचा
म्हणूनच आवरलेल घर पसरल्यावर, तू जेव्हा विस्कटतोस
तेव्हा मला खूप आवडतोस.
मला पटते खूण मी माणसावरच प्रेम केल्याची।